سلام , سلام بر پهلوی شکسته , سلام بر صورت نیلی , و سلام بر خسوف حزن انگیز تو …
بغضی عجیب در این روزها میهمان من است , و گلویم را می فشارد هر چند آن را آزاد میکنم ولی باز هم دست بردار نیست. انگار همین دیروز بود که کودکی ات را در کوچه های مدینه در دست مادری مهربان , خدیجه میگذراندی, چقدر تو را دوست داشت …
حتی خدیجه در زمانیکه شما را در شکم داشت , با شما سخن میگفت. و در جواب دیگران می گفت : این دختر حتی در زمان جنینی , انیس و همدل مادر است.
بله , فاطمه (س) دختر پیامبر اینگونه بود. دختری که پدر همیشه به دستان او بوسه میزد و او را تکریم میکرد. فاطمه ای که با وجود سن کم, داغ از دست دادن مادر را چشید و برای تنها تکیه گاه مادرش , مادری میکرد.
درهمه جا همراه پدر بود, پدر در هر مکان و زمانی در مقابل دیگران او را به بهترین نحو گرامی میداشت. بله , چون فاطمه دختری بود که در زمان نبود مادر , برای پدرش مادری میکرد و او را لقب ام ابیها دادند.
حال همین فاطمه بعد از مرگ پیامبر , در هوای آشوب مدینه چه میکند؟! مردمانی که در نبود پیامبر(ص), چقدرخودشان را زود به مال اندک دنیایی فروختند و بر غربت بی مثال تو حمله کردند…
اشک در چشمانم حلقه میزند, آخر خیلی مظلومانه شکستی , در خفا دفن شدی. زهرا جان بوی یاس که می آید , دلم را روانه قبر بی نشانت میکنم.
متن ادبی حضرت زهرا
دردم از این است که بعد از تنهایی و غربت علی , بعد از رفتن تو , پسرتان مهدی (ع) نیز غریب و تنهاست. و تنها بر سر مزار بی نشانت اشک میریزد, اشک بخاطر غربت مادر , اشک بخاطر مظلومی که نادیده گرفته شده است و انگار این مردم یادشان رفته که مادرمان قربانی حرص و آز مردمانی پست شده است, باز هم از این دنیای فانی سیر نشده و سرتاسر در گناه فرو رفته و اشک مهدی زهرا (ع) را سرازیر میکنند.
کاش خواهران و برادران , میتوانستیم حداقل با ترک گناه از غصه ی دل فرزند زهرا (س) بکاهیم و در آخرت به این دلخوش باشیم که باعث بغض و آزرده ساختن اهل بیت اطهار نبوده ایم … « الهی آمین »
